Tweede Stekje Weg van de Dagelijkse Hecktiek

Ondertussen vijf keer opnieuw begonnen om mijn verhaaltje te typen. Maar het wordt telkens een wirwar van woorden en zinnen. Een onsamenhangend verhaal. Net zoals het eigenlijk ook allemaal een beetje verlopen is 😉

Ik hou het daarom gewoon kort, een bezoekje naar de caravan van collega / vriend van René zorgde ervoor dat ook wij ineens een caravan hadden. Iets met gelijk thuisvoelen en herinneringen aan kinderjaren en vooral de ontspanning. Op een hele rustige camping in de Duitse Eifel, aangrenzend aan de Belgische Ardennen. Vlakbij de Luxemburgse grens. In een gebied waar het prachtig motorrijden is. Op een afstand die ver genoeg weg is om je helemaal weg te voelen van alle hecktiek. Maar ook weer kortbij genoeg dat je binnen twee uurtjes thuis bent, mocht het nodig zijn.

We kochten ons tweede huisje, op 8 augustus, van een ouder echtpaar, die na 35 jaar op dezelfde camping hun hobby echt moesten staken vanwege de hoge leeftijd. Aan alles is gewoon te merken dat ze altijd met heel veel plezier en liefde verbleven. Alles tot in details afgewerkt, nergens vies en alles van een prima kwaliteit.

Nu is het vooral zaak om dit stekje ‘ons’ te maken. De bedoeling is om alles in witte en grijze tinten om te gieten, daar waar mogelijk. En ik probeer dan ook om overal zo veel mogelijk foto’s van te maken zodat er een leuke voor-na reportage ontstaat.
Zo zijn we nu, daar waar langere vrije weekenden mogelijk zijn, bezig met de slaapkamer om te toveren tot een heerlijke 2 persoons slaapgelegenheid. We slapen ondertussen op de tot bed opgetoverde zithoek.

Naast werken vergeten we uiteraard niet om ook te relaxen! Want daar hebben we het natuurlijk voor gedaan.
I’ll keep you posted!